Już w starożytnej Grecji donoszono o objawach tej choroby, której
nazwa
pochodzi od greckiego słowa psora (łuska).
Znana jest więc od czasów Hipokratesa.
Często była mylona z innymi schorzeniami skóry, np. trądem. Nawet
dziś przez mniej doświadczonych lekarzy, jest błędnie rozpoznawana.
Na skórze pojawia się osutka (nie
swędząca) złożona z drobnych grudek pokrytych srebrzystymi
łuskami. Na skutek ich powiększenia może dojść do powstania ognisk
różnej wielkości (głównie na
kolanach, łokciach, skórze owłosionej głowy). Przy lekkim
zadrapaniu występuje objaw tzw. krwawienia punkcikowatego. Łuszczyca
dotyka 2-4 procent populacji. Przyjmuje się więc, że w Europie
i USA zapadają na nią 2-4 osoby na 100. Rzadziej chorują Murzyni i
Azjaci, a Eskimosi grenlandzcy w ogóle jej nie znają. Ma na to wpływ
z pewnością sposób odżywiania. W
30% przypadków występuje rodzinnie, co oznacza, że niektórzy ludzie
są do niej bardziej predysponowani. Obostrzenie jej objawów i w
niektórych przypadkach pierwsze wysiewy spowodowane są często przez
zapalenie górnych dróg oddechowych angina oraz ropne stany zapalne
jak i również różnego typu infekcje bakteryjne. Dlatego chorzy na
łuszczycę powinni o wiele bardziej o siebie dbać, poddawać się
badaniom i starannie leczyć wszelkiego rodzaju infekcje i ogniska
zapalne wewnątrz organizmu. Łuszczyca może występować w wielu
postaciach - ciężki przebieg ma krostkowa i stawowa. Ze względu na
ewentualność zagrożenia życia, w niektórych przypadkach, wymaga
leczenia szpitalnego.
Istotą tej choroby są dwa zjawiska, które nie dają się oddzielić
stan zapalny
skóry i nadmierne rozmnażanie się komórek naskórka (najbardziej
powierzchniowej
warstwy skóry). Występują również podejrzenia, że pewne
zmiany na skórze powodujące ogniska ropne nie są wynikiem zakażenia
bakteryjnego, ale są powodowane złożonymi mechanizmami autoagresji,
za które podejrzewany jest wirus HPV (powodujący
m.in. powstawanie kurzajek). Wirus ten sprawia, że skóra jest
traktowana jako ciało
obce, co powoduje szybsze rozmnażanie się komórek. U zdrowego
człowieka
dzieli się 3 procent tych komórek, u chorego na łuszczycę aż 40
procent !
Na obecnym etapie wiedzy medycznej nie ma leków, które mogą
całkowicie zagwarantować, że nie będzie nawrotów choroby. A jednak
w każdej, nawet najcięższej postaci konwencjonalna medycyna potrafi
pomóc
usunąć zmiany skórne. Konwencjonalne leczenie łuszczycy najczęściej
polega na smarowaniu zmienionych chorobowo miejsc maściami
złuszczającymi (np. maścią
salicylową), maściami steroidowymi oraz dziegciami. Często
też stosuje się leczenie skojarzone. Polega ono na stosowaniu
środków farmakologicznych (maści
oraz leków doustnych) w połączeniu z fototerapią. Sposób
leczenia musi przy tym odpowiadać rodzajowi łuszczycy. Każdy
przypadek jest inny. W zależności od postaci choroby
i oceny lekarza należy dobrać odpowiedni sposób postępowania.
Większość badań potwierdza, że najlepsze efekty terapeutyczne przy
leczeniu łuszczycy przynosi sól Morza Martwego. Jeśli nie jesteśmy w
stanie wyjechać na naturalne leczenie nad Morzem Martwym osiągamy
poprzez naświetlania i kąpiele solankowe.
Sól Morza
Martwego
Sama w sobie wpływa korzystnie na łuszczycę, czego dowodzą
wieloletnie badania.
Skład chemiczny soli Morza Martwego
(1 kg):
Magnez 102 400 mg
Mangan 9,1 mg
Potas 152 500 mg
Sód 44 900 mg
Stront 17,7 mg
Wapń 1370 mg
Żelazo 4,5 mg
Amon 410 mg
Bromek 3920 mg
Chlorek 580 000 mg
Fluorek 283 mg
Jodek 0,8 mg
Siarczan 470 mg
Węglan ok. 1000 mg
Wodorofosforan 8 mg
Wodorowęglan 13 800 mg
Składniki chemiczne zawarte w soli Morza Martwego mają
korzystne działanie w zastosowaniach zewnętrznych:
- brom: silny aseptyk
niszczący drobnoustroje chorobotwórcze
na skórze, reguluje rogowacenie skóry, co sprzyja jej odnowie;
- jod: aseptyk, pomaga w
procesie gojenia się ran, tarczyca potrzebuje jodu do prawidłowej
produkcji hormonów (duży niedobór jodu występuje w górach, ale
należy pamiętać, że nawet nad morzem duże nasycenie tego pierwiastka
występuje tylko w pasie 500 metrów od linii wody). W wyniku
niedoboru jodu skóra staje się wysuszona i zaczyna się łuszczyć;
- potas: reguluje gospodarkę
wodną organizmu, pobudza przemianę materii
w komórkach, przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania serca;
- magnez: ważny składnik
komórek skóry, przyczynia się do opóźnienia
procesów starzenia skóry i reguluje proces jej łuszczenia, działa
antystresowo;
- sód i chlor: regulują
gospodarkę wodną organizmu, dbają o
magazynowanie wody w komórkach, pobudzają krążenie krwi w skórze;
- fosfor: odgrywa ważna rolę
w tworzeniu tkanek kości
i zębów, jest istotnym składnikiem błony komórkowej;
- siarka: niezbędna do
tworzenia białek endogenicznych, obecna
w witaminie B, która bierze udział w tworzeniu warstwy rogowej
chroniącej skórę, siarka jest antyseptykiem, reguluje wilgotność
skóry.
Sól z Morza Martwego bardzo pomaga w leczeniu łuszczycy. Składniki
zawarte w soli Jericho głęboko przenikają w skórę unieszkodliwiając
bakterie,
oraz normalizują wytwarzanie łoju. Na łuszczycę pomaga kąpiel całego
ciała (kąpiel całkowita).
Kąpiel przeprowadza się 3 razy w tygodniu przez miesiąc a następnie
raz
na tydzień. Poza kąpielą całkowitą zaleca się stosowanie innych
środków kosmetycznych, np. mydło z czarnego błota lub siarkowe,
szampon z dodatkiem czarnego błota. Idealnym środkiem terapeutycznym
w przypadku chorób skórnych jest linia kosmetyków terapeutycznych Dr
Kremer, przygotowana specjalnie aby ulżyć w dolegliwościach skóry.
Łuszczycy nie należy się bać, choć jest to choroba przewlekła
trwająca na
ogół przez całe życie. Dzięki starannemu postępowaniu można przez
wiele
miesięcy a nawet lat uniknąć jej nawrotów.
Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną.
Jak zaczyna się
łuszczyca?
Zdrowa skóra odradza się około 30 dni. Tyle czasu zwykle upływa,
zanim komórki
przesuną się z podstawnej warstwy skóry na jej powierzchnię.
Łuszczyca jest chorobą polegającą na tym, że z niewiadomego powodu
produkcja komórek warstwy podstawnej skóry w pewnych miejscach staje
się nienormalnie szybka. Komórki osiągają wtedy powierzchnię skóry,
nie po 30 lecz po 3 dniach, po czym szybko obumierają, a skóra
w tym miejscu intensywnie rogowacieje. U dzieci i młodzieży bodźcami
powodującymi nasilenie zmian chorobowych są przede wszystkim
infekcje (grypa, angina, zapalenie
oskrzeli). U wielu dorosłych objawy łuszczycy nasilają się
pod wpływem stresów, a także zażywanych leków np. betablokerów.
Często zmiany łuszczycowe pojawiają się także po urazach i
zranieniach skóry lub po zabiegach operacyjnych, a więc w wyniku
zaburzeń homeostazy organizmu. Sprzyjają im także wahnięcia
hormonalne, np. u niektórych kobiet objawy łuszczycy podczas ciąży
niemal całkowicie ustępują, u innych zaś bardzo się nasilają. Na
przebieg tej choroby niekorzystny wpływ może mieć również dieta. Na
przykład kwas arachidonowy nasila reakcje zapalne i zaostrza zmiany
na skórze w przebiegu łuszczycy. Wielopokoleniowe doświadczenia
oparte na niekonwencjonalnej terapii łuszczycy, stosowania
naturalnych substancji leczniczych, mimo, iż nie ma zwykle
silnej podbudowy naukowej, wydaje się często zbliżać, do
upragnionego optimum.
Pacjenci chorzy na łuszczycę mają trzykrotnie zwiększone ryzyko
zachorowania na zawał serca, tak wykazały nowe badania. Naukowcy
spekulują, że ogólnoustrojowe zapalenie osłabia układ
sercowo-naczyniowy, zwiększając tym samym problemy z sercem.
Najnowsze badania amerykańskich naukowców sugerują, że styl życia,
czynniki takie
jak: stres i palenie wpływa ujemnie na genetyczną mutację. U wielu
ludzi istnieje błędne przekonanie o łuszczycy, że to tylko choroba
skóry, a to jest bardziej skomplikowane zagadnienie; łuszczyca może
powodować uszkodzenie innych części ciała poniżej powierzchni,
takich jak stawy (tak wypowiada się
Liz Rog z Narodowej Fundacji Chorób Łuszczycy w Portland, Oregon,
USA,) Specjalny rodzaj komórek układu immunologicznego
znanych jako TH1 aktywnych w łuszczycy zauważono także w stanach
naczyń krwionośnych serca. Naukowcy ostrzegają i proponują zdrowe
jedzenie i rzucenie palenia.
"Nie chcemy
straszyć pacjentów
ale jest to bardzo ważne."
Dokuczliwe objawy łuszczycy mogą się zaostrzyć podczas przyjmowania
niektórych
leków; głównie przeciwbólowych i przeciwmalarycznych. Choroba często
nasila
się podczas stosowania diety obfitującej w białko, natomiast ubogiej
w błonnik.
Łuszczyca bardzo rzadko występuje u dzieci. Pierwsze zmiany skórne
najwcześniej ujawniają się w wieku kilkunastu lat. Możliwe, że wpływ
na tą
chorobę mają zjawiska związane ze zmianami hormonalnymi w organizmie
w
okresie dojrzewania. Najczęściej zmiany łuszczycowe pojawiają się w
późniejszym
wieku gdy w organizmie nastąpiło osłabienie prawidłowej pracy
niektórych organów.
Dotyczy to przede wszystkim wątroby, nerek, jelit i płuc. Organy te
mają ważne zadanie oczyszczania organizmu. I jeśli ta funkcja
zostanie osłabiona to stężenie toksyn osiągnie
taki poziom, że organizm będzie musiał usuwać toksyny w inny sposób.
U pewnych osób złogi gromadzą się w organach ciała np. w stawach, u
innych w największym organie
ciała jakim jest skóra.
A ona posiada mechanizm obronny przed
toksynami w postaci intensywnego złuszczania. Do źródeł toksyn
należą choroby a szczególnie stany zapalne. Nawet minimalne ognisko
zapalne jakim jest zainfekowany korzeń zęba nie dający żadnych
widocznych objawów może być źródłem toksyn. I nawet nie chodzi o
masę takich toksyn
ale o odczyn alergiczny jaki toksyny mogą wywoływać. Pierwszą
czynnością jaką chory powinien wykonać to wyleczyć zęby. Należy
zrobić prześwietlenie górnej i dolnej szczęki i dokładnie sprawdzić
czy nie ma gdzieś stanów zapalnych przy korzeniach lub czy znajdują
się ułamki korzeni zębów usuniętych wiele lat wcześniej. I nawet gdy
brak zewnętrznych objawów stanów zapalnych w jamie ustnej warto
płukać ją środkami antyseptycznymi.
Stany zapalne to podstawowa przyczyna łuszczycy. Również wieloletnia
zła dieta
może doprowadzić do osłabienia organizmu. Literatura związana z
Edgarem Cayce, amerykańskim wizjonerem, podaje jako jedną z przyczyn
łuszczycy, ścienienie ścianek
jelit i dwunastnicy.
Według tych informacji pocienione jelita słabo
chronią przed ponownym wchłanianiem toksyn z treści pokarmowej.
Medycyna zna kilka sposobów na osłabienie zmian łuszczycowych skóry
choć sama choroba traktowana jest jako nieuleczalna i stosuje się
leki i zabiegi zachowawcze. Choroba ma częste nawroty i gdy chory
uważa, że nic mu już nie grozi pojawia się ponownie. Jest swoistym
ostrzeżeniem o złym stanie organizmu lub pojawieniu się choroby
układu pokarmowego i innych części organizmu. Nawet drobny stan
zapalny zęba może wywołać nowe wykwity. Podobnie jest np. z kawą.
Wykwity pojawiają
się jednak po pewnym czasie i nie zawsze są kojarzone z dietą lub
stanami zapalnymi.
cdn...
|