Szanowny
Czytelniku,
ta choroba jest przerażająca. Jej objawy są bardzo poważne:
depresja, koszmary, całkowita utrata kontaktu z rzeczywistością.
Dotyka ona wszystkich członków rodziny; kiedy Twoi rodzice czy ktoś
z najbliższego otoczenia Cię nie poznaje, czujesz się tak okropnie,
że zaczynasz kwestionować sens życia. Jak to możliwe, że ktoś, z kim
przeżyłeś całe życie, nagle przestaje Cię poznawać? Jak to się
dzieje, że stajesz się dla tej osoby kimś obcym lub nawet wrogiem?
Jakże ciężko jest poświęcać się dla kogoś, kto nie tylko nie okazuje
Ci swojej wdzięczności, ale często reaguje na Ciebie wręcz agresją!
Większość współmałżonków i dzieci osób cierpiących na chorobę
Alzheimera poświęca im wiele godzin dziennie, 80% chorych przebywa
bowiem w domach pod opieką najbliższej rodziny(1). Większości też nie
udaje się znaleźć rozwiązania pozwalającego na pogodzenie pracy z
opieką nad chorym bliskim, co pociąga za sobą konsekwencje
finansowe.
W Polsce na chorobę Alzheimera cierpi już co najmniej 250 000 osób,
z czego 150 000 nie ma postawionej diagnozy. Jeżeli, zgodnie z
prognozami specjalistów, w ciągu najbliższych kilkunastu lat liczba
ta wzrośnie do 500 000 chorych, to do opieki nad nimi trzeba będzie
zaangażować znaczącą część osób w wieku produkcyjnym!
Według stowarzyszenia Alzheimer's Association International, może to
całkowicie zdezorganizować system ochrony zdrowia.
Naukowcy uważają, że liczba zachorowań na chorobę Alzheimera,
rosnąca od 20 lat, wzrośnie czterokrotnie w ciągu najbliższych 40
lat.
Znalezienie leku na tę chorobę lub przynajmniej sposobu opóźnienia
jej rozwoju stało się więc sprawą priorytetową. Gdybyśmy mogli
zyskać choć dwa lata, to liczba chorych na całym świecie spadłaby o
23 miliony.
Niestety, rzeczywistość jest przygnębiająca - medycyna
konwencjonalna nie jest w stanie na razie pójść do przodu
(delikatnie mówiąc).
Medycyna konwencjonalna nie jest rozwiązaniem
Obecnie nie ma leku na chorobę Alzheimera i nie da się w żaden
sposób powstrzymać jej postępów.
Oczywiście lekarze starają się przepisywać swoim pacjentom leki,
które mogą rzekomo spowolnić postępy choroby oraz utratę pamięci,
umiejętności porozumiewania się czy myślenia. Leki te, czyli
inhibitory acetylocholinoesterazy oraz memantyna, nie działają od
razu. Wydaje się, że po około 3 - 6 miesiącach stosowania pacjenci
są nieco bardziej samodzielni od innych.
Niestety w kwestii skutków ubocznych nie mamy żadnych wątpliwości:
inhibitory acetylocholinoesterazy powodują poważne skutki uboczne,
przeważnie ze strony układu pokarmowego (nudności i wymioty). A to
nie wszystko: leki te najprawdopodobniej zwiększają ryzyko zgonu
spowodowanego chorobami układu krążenia oraz prowadzą do nasilenia
objawów istniejącej choroby Parkinsona, lub nawet mogą je wywołać,
co jest ostatnią rzeczą, jakiej można życzyć osobie z chorobą
Alzheimera.
Niemniej jednak agencje zajmujące się ochroną zdrowia, a w
szczególności francuska Haute Autorité de Santé, nadal zalecają
terapię tymi lekami w chorobie Alzheimera.
Na szczęście Ty, jako czytelnik „Poczty Zdrowia”, masz dostęp do
wielu informacji, które pozostają niedostępne dla reszty
społeczeństwa. Oto jedna z nich. Przedstawię Ci teraz kilka sposobów
na zmniejszenie ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera. Wystarczy
kilka prostych zmian stylu życia, aby pomóc Twojemu mózgowi działać
w optymalny sposób jeszcze długo po siedemdziesiątce.
Jednak najpierw wyjaśnię, czym tak naprawdę jest choroba Alzheimera.
Choroba Alzheimera jest często źle rozumiana
Choroba Alzheimera nie jest normalną konsekwencją procesu starzenia
się, tak samo jak autyzm nie jest jednym z naturalnych etapów
dorastania.
Jest to przewlekła forma demencji, która powoduje poważne zaniki
pamięci oraz śmierć. Średnia długość życia osoby chorej na chorobę
Alzheimera to osiem lat od momentu zachorowania, choć niektórzy
pacjenci mogą żyć nawet do dwudziestu lat.
Przyczyny powstawania choroby Alzheimera nie są do końca wyjaśnione,
jednakże często wiąże się ją z nieprawidłowym funkcjonowaniem
tarczycy, niedoborem limfocytów T3 oraz cukrzycą.
Jeden z rodzajów choroby Alzheimera, zwany demencją
czołowo-skroniową, charakteryzuje się uszkodzeniem komórek płata
czołowego i skroniowego mózgu. Naukowcy do teraz nie wiedzą, co może
ją powodować. Wiadomo jedynie, że wytwarzanie nadmiernych ilości
białka zwanego „beta-amyloidem” powoduje zakłócenia przekazywania
sygnałów przez synapsy, co z kolei prowadzi do zaburzenia przepływu
informacji i powstania łańcucha zdarzeń prowadzących do obumierania
komórek nerwowych.
Przed chorobą Alzheimera możemy więc jedynie chronić się za pomocą
odpowiedniej profilaktyki.
10 sposobów na obniżenie ryzyka
zachorowania na chorobę Alzheimera
1. Zmień swoją dietę, jedz więcej warzyw, spożywaj oleje oraz białka
wysokiej jakości i unikaj cukru.
2. Jedz dużo kwasów tłuszczowych omega-3 pochodzących z oleju
rybiego (nasz mózg zbudowany jest w 60% z tłuszczów, z których
większość stanowią kwasy DHA oraz omega-3, których nasz organizm nie
jest w stanie wytworzyć i które należy dostarczać wraz z
pożywieniem).
3. Stosuj dietę ubogą w sól (co zmniejszy ryzyko nadciśnienia) i
jednocześnie bogatą w witaminy C i E.
4. Zielona herbata może mieć pośredni wpływ na funkcjonowanie mózgu,
ponieważ przyczynia się do zachowania funkcji mózgu i naprawy
uszkodzonych komórek oraz zmniejsza ryzyko demencji oraz innych
chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Parkinsona czy
Alzheimera.
5. Jagody leśne, źródło antocyjanów i przeciwutleniaczy, zapobiegają
chorobie Alzheimera oraz innym zaburzeniom neurologicznym.
6. Unikaj rtęci, która znajduje się w mięsie dużych ryb takich jak
tuńczyk, miecznik i łosoś oraz w amalgamatach używanych w
stomatologii. Jeżeli masz plomby z amalgamatu, pamiętaj, aby
wymienić je na inne tylko w gabinecie, który specjalizuje się w ich
usuwaniu. Niewłaściwe przeprowadzenie zabiegu stwarza ryzyko
skażenia rtęcią.
7. Spróbuj detoksykacji, dzięki której usuniesz metale ciężkie
zgromadzone w mózgu.
8. Ćwicz przez trzy do pięciu godzin tygodniowo. Zgodnie z wynikami
jednego z badań, prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę
Alzheimera jest czterokrotnie wyższe u osób w wieku od 20 do 60 lat,
które wypoczywają biernie.
9. Unikaj szczepionek na grypę, które zawierają rtęć i/lub
aluminium.
10. Codziennie ćwicz swój umysł. Ryzyko zachorowania na chorobę
Alzheimera zmniejsza się u osób, które podróżują, uczą się gry na
instrumentach, rozwiązują krzyżówki, grają w szachy czy w warcaby
lub chodzą do biblioteki. Naukowcy przypuszczają, że rozrywka
intelektualna pomaga w tworzeniu połączeń w mózgu, dzięki którym
może on skuteczniej bronić się przed uszkodzeniami powodowanymi
przez chorobę Alzheimera.
Pamiętaj, że słońce jest Twoim najlepszym przyjacielem: przebywanie
na słońcu łagodzi wiele objawów choroby:
• depresję (-19%),
• ograniczenia w funkcjonowaniu (-53%),
• zaburzenia poznawcze (-5%).
A teraz najważniejsza informacja