Niezwykłe chociaż bardzo krótkie życie Anneliese Michel nie jest fikcją. Można wierzyć lub nie ..., ale tak się zdarzyło!

Specjaliści medyczni zachowania Anneliese uznawali za chorobę psychiczną. Była przez nich badana od 14 roku życia aż do jej śmierci w wieku 23 lat. Był czas, że również kościół katolicki w Niemczech wyrażał podobną opinię. W wieku 14 lat dziewczyna miewała nocne paraliże. Badanie lekarskie nie potwierdziły żadnej choroby. W tym czasie doznawała też pierwszych halucynacji, widziała diabelskie twarze, które towarzyszyły jej już nieustannie. Choroba Anneliese wymykała się wszelkim definicjom. Diagnozy psychiatrów i neurologów były sprzeczne. Nie znikały jej symptomy po zażyciu leków. Mając 16 lat przeżyła pierwszą konwulsję.

W roku 1968 w szpitalu psychiatrycznym w Wurzburgu postawiono diagnozę: epilepsja. Pomimo natychmiastowego leczenia choroba rozwijała się dalej. Następny etap jaki przybrała była depresja. Długie medyczne leczenie okazało się fiaskiem i frustracją dla samej chorej. A nawet poczuła się jeszcze gorzej i próbowała popełnić samobójstwo. Nastąpiło to w chwili kiedy wprowadzono leki psychotropowe. W roku 1970 cierpiała na więcej ataków epilepsji, lekarze podali jej nieznane leki antykonwulsyjne, które również spowodowały pogorszenie. Twarz Anneliese zmieniła się i sama ją nazywała -" twarzą demoniczną". W tym samym miesiącu dostała następny antykonwulsyjny lek Aolept (periciazine), po którym zwiększyły się konwulsje. W listopadzie 1973 roku rozpoczęto leczenie Tegretolem (carbamazepine). Ten lek nie był zalecany dla młodych kobiet i miał uboczne działania na czerwone ciałka krwi. Anneliese zażywała go prawie do samej śmierci. W końcówce życia nie była zdolna niczego połykać. W czasie jej medycznego leczenia rodzice i inne osoby dostrzegali, że potrzebna jest jej pomoc spirytualna. Sama Anneliese prosiła o egzorcyzmy.

Zwrócili się do księdza, pastora lokalnego kościoła Ojca Ernesta Alta, który pierwszy zaniepokoił się jej dziwnym zachowaniem i niezwykłą chorobę, sugerował, że jest to opętanie. Po uzyskaniu zgody biskupa Wurzburga Josefa Stangela we wrześniu 1975, biskup osobiście wspólnie z pastorem Arnoldem Renza egzorcyzmują Anneliese Michel. Lekarze jednak zabronili wykonywania egzorcyzmów. Od tej pory odbywały się w jej domu potajemnie. Demony, które opętały dziewczynę twierdziły, że nazywają się: Kain, Judasz Iskariot, Nero, Hitler i Fleishman (upadły ksiądz z XVI w). W jej obecności wyczuwało się spaleniznę i gnojówkę. Potrafiła mówić głosem, który był niemożliwy do naśladowania przez żadnego człowieka. Spędzała wiele godzin w jednej pozycji. 1 lipca 1976 roku Anneliese o północy poszła spać, ale wcześniej oświadczyła, że w tym dniu uwolni się od demonów na zawsze. Spała spokojnie i nigdy już się nie przebudziła.

Doktorzy po sporządzeniu autobiopsji oskarżyli pastorów i rodziców o spowodowanie śmierci ich córki przez rytuały egzorcyzmów. 30 lipca 1978 roku rozpoczyna się w Niemczech głośny proces, który oskarżał dwóch księży katolickich i rodziców Anneliese Michel o spowodowanie jej śmierci. W czasie procesu lekarze stwierdzili, że dziewczyna nie była opętana, ale zmarła z powodu braku opieki i zagłodzenia. Rodziców i księży bronili najlepsi niemieccy adwokaci. Mówili, że egzorcyzmy były stosowana w Niemczech i, że były legalne. Jednak niemiecki wymiar sprawiedliwości stwierdził, że dziewczyna zmarła w wyniku braku opieki i zagłodzenia. Rzekomo egzorcyzmy wycieńczyły ją psychicznie a jej rodziców i księży posądzono o stosowanie średniowiecznych metod. Księża zostali skazani na 6 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Ten przypadek spowodował, że katolicki kościół niemiecki zaprzestał stosowania egzorcyzmów. Obrońcy przedstawili przed sądem wiele dowodów i dźwiękowych nagrań, które wskazywały na opętanie dziewczyny przez demony. Sąd je odrzucił nawet nie przesłuchując. Lata siedemdziesiąte, w dodatku w Niemczech nie były łatwe aby można było udowadniać podobne rzeczy.

Jeszcze przed procesem sądowym rodzice Anneliese Michel prosili o pozwolenie na ekshumację zwłok ich córki. Ich prośba była spowodowana wizją karmelitańskiej zakonnicy z Bawari, która twierdziła, że ciało Anneliese pozostaje w grobie bez rozkładu, co miało świadczyć o jej supernaturalnych zdolnościach. Oficjalna prośba do władz o ekshumację była, jakoby rodzice chcieli zmienić jej trumnę na bardziej solidną, dębową. Świadkowie tego wydarzenia twierdzili, że przenoszono ją z trumny do trumny trzymając za ręce i nogi, co raczej nie byłoby możliwe jeśli ciało by się dobrze nie zachowało. Fakt miał miejsce prawie 2 lata po jej śmierci (25 luty 1978). W tej sprawie milczą wszyscy: rodzice i świadkowie.

Do dzisiaj wrze dyskusja: czy Anneliese Michel była epileptyczką czy opętaną?

Prawdą jest, że w roku 1975 po egzorcyzmach poczuła się lepiej. W tym czasie miewała po 2 egzorcyzmy w tygodniu. Sama twierdziła, że mieszkają w niej demony i wymieniała ich imiona. Nienawidziła świętych rzeczy; święte obrazy, różańce... etc... raniła siebie i innych, była agresywna. Mówiła obcymi językami, których w ogóle nie znała. W czasie egzorcyzmów najbardziej reagowała na wodę święconą, odmawiane modlitwy, szczególnie do ran Chrystusa i modlitwy do Aniołów. Nie cierpiała słowa: Jezus. Były chwile, kiedy demony kłóciły się w jej wnętrzu, wtedy była wulgarna i złośliwa.

Ale również była przez nich bardzo dręczona. Zmuszały ją do dziwnych rzeczy a kiedy odmawiała jej ciało bywało paraliżowane. W drodze egzorcyzmów udawało się wypędzać demony lecz one nadal wracały. Z wielu nagranych kaset podczas egzorcyzmów (ok. 40) wynika, że Anneliese została powołana aby odkupić grzechy tych, którzy z niej zadrwią i nie uwierzą w jej słowa, że szatan naprawdę istnieje.

Anneliese Michel miewała również natchnienia, przeważnie rozmawiała z Maryją a później z Jezusem. Zostawiła po sobie wiele notatek.

... Pokładaj we mnie zaufanie. Żałuj za swoje grzechy a później uwierz w wielką moją miłość do ciebie, nie wątp w nią ... moje drogi są drogami tajemniczymi ... uwierz, że wsłuchuję się w każdą modlitwę, jeśli służy w zbawieniu duszy ... Często nie wysłuchuję długo nawet sprawiedliwych aby uczynić ich wytrwałymi oraz by ich modlitwy przynosiły korzyść grzesznikom ... Moje korzyści są największymi darami łaski ... Dopuszczam twe pokusy. Walcz z nimi, nie daj się pokonać. Nie dam ci ich ponad twoje siły. W walce się wzrasta, jeśli się walczy razem ze mną...

Po przeanalizowaniu zapisków Anneliese Michel zachodzi wielkie pytanie: czy była opętaną czy świętą?