NATURALNE LECZENIE

DCA - W LECZENIU RAKA

 

Kwas dichlorooctowy (DCA), organiczny związek chemiczny, mocny kwas karboksylowy, pochodna chlorowa kwasu octowego, używany do leczenia chorób mitrochondrialnych związanych z niewydolnością mitochondriów.

W roku 2007 badacze z Uniwersytetu Alberta w Kanadzie opublikowali artykuł, z którego wynika, że kwas dichlorooctowy w postaci soli sodowej skutecznie niszczy komórki rakowe w hodowli u myszy i szczurów.

DCA - lek, który był stosowany przez wiele lat u pacjentów z zaburzeniami metabolicznymi a od roku 2007 zwrócono uwagę na jego zdolności do walki z rakiem. Badania labolatoryjne już pokazały, że DCA ma wielki potencjał przeciwko komórkom nowotworowym, szczególnie przy raku płuc, piersi i globlastomy (nowotwór złośliwy mózgu pochodzenia glejowego). Im wyższa dawka DCA tym ma większy wpływ na komórki nowotworowe. W odróżnieniu od zwykłych komórek, które wytwarzają energię w ich wyspecjalizowane jednostki zwane mitrochondrią, komórki nowotworowe czynią nieefektowny proces zwany "aerobik Glikoliza". W odróżnieniu od zdrowych - komórki nowotworu nie oddychają tlenem, ale czerpią energię z rozkładu glukozy.

Glikoliza, ciąg reakcji biochemicznych, podczas których jedna cząsteczka glukozy zostaje przekształcona w dwie cząsteczki pirogronianu. Glikoliza zachodzi w pozamitochondrialnej, rozpuszczalnej frakcji komórkowej - cytoplazmie - wszystkich eukariotów i prokariotów. Rolą glikolizy jest:dostarczanie energii - w wyniku glikolizy powstają 2 cząsteczki ATP oraz substraty do cyklu kwasu cytrynowego i fosforylacji oksydacyjnej, gdzie wytwarzana jest większa ilość ATP.

DCA powoduje produkcję energii w mitrochondriach co ułatwia powrót do normy uszkodzonej komórce. DCA aktywuje komórki procesu zaprogramowanej śmierci, zwany apoptozy.

Apoptoza, w odniesieniu do biologii jest zaprogramowaną śmiercią komórki w ustroju żywym - dzięki temu mechanizmowi usuwane są zużyte lub uszkodzone komórki. Można ją przyrównać do zaplanowanego samobójstwa komórki w organizmie wielokomórkowym mające na względzie dobro całego organizmu. W odróżnieniu od martwicy (określanej także mianem nekrozy), gdzie dochodzi do uszkodzenia jakimś zewnętrznym czynnikiem, apoptoza jest zjawiskiem naturalnym w rozwoju i życiu organizmów; mimo tego wykazano, że niektóre patogeny mogą wpływać na indukcję tego procesu, dotyczy to głównie wirusów, a także niektórych bakterii. Termin apoptoza wprowadzono w 1972 roku.

Apoptoza, w odróżnieniu od nekrozy, polega na kurczeniu się komórki poprzez utratę wody. Po różnorodnie przebiegającej fazie inicjacji apoptozy zachodzi faza egzekucji zależna od enzymów proteolitycznych z grup kaspaz. Szybkie zmiany w jądrze komórkowym mają charakter zorganizowany - chromatyna jądrowa ulega kondensacji, a DNA zostaje pocięte przez endonukleazy. DNA apoptycznej komórki dzieli się na fragmenty wielkości około 180 par zasad i ich wielokrotności. Następuje dezintegracja cytoszkieletu. Komórka apoptyczna zaokrągla się, traci kontakt z podłożem, rozwijają się na jej powierzchni liczne uwypuklenia. W procesie apoptozy organelle komórkowe pozostają jednak nienaruszone. Są one usuwane z komórki wraz z fragmentami chromatyny w tzw. ciałkach apoptycznych, pęcherzykach powstałych w wyniku zmian w strukturze błony komórkowej. Apoptoza nie wywołuje stanu zapalnego i dotyczy pojedynczych komórek.

Zjawisko apoptozy występuje także w różnych stanach patologicznych. Przykładem komórki w stanie apoptozy jest ciałko kwasochłonne ("były" hepatocyt w wątrobie w zapaleniu wirusowym) interpretowanym dawniej jako przejaw martwicy skrzepowej komórki. Wirus HIV powoduje apoptozę limfocytów T. W cukrzycy typu II w wyspach trzustkowych odkłada się peptyd amylina, który jest toksyczny i powoduje apoptozę komórek β i narastanie objawów choroby.

Czynnikami powodującymi apoptozę mogą być:

- bodźce fizjologiczne - np. niedobory hormonów; np. zmiany stężenia hormonów steroidowych, czynników wzrostu, jonów (np. jonów wapnia);

- występowanie cytokin - cząsteczki produkowane
przez układ immunologiczny, np. interferon;

- oddziaływania międzykomórkowe - na skutek przekazywania
błędnych informacji o podziałach komórkowych;

- limfocyty cytotoksyczne (np. przy odrzuceniu przeszczepu);

- czynniki fizyczne (np. promieniowanie jonizujące);

- działalnością niektórych patogenów (głównie wirusów);

- wolne rodniki.

Naukowcy potwierdzili, że DCA ograniczają żywotność raka przez wyzwalającą apoptozę komórek i przez zmniejszenie ilości białka, które zazwyczaj chroni od śmierci komórki nowotworowe. DCA nie ma żadnego wpływu na zdrowe komórki.

W procesie walki z nowotworem ważną sprawą jest wytworzenie energii w komórce. Normalnie wykorzystywanie komórek wyspecjalizowanych organelli zwanych mitochondria dostarcza im energii. Główną rolą mitochondriów jest uzyskiwanie energii w formie wysokoenergetycznych wiązań chemicznych wewnątrz ATP wskutek przekształcania innych związków organicznych, ale mitochondria biorą również udział w innych procesach metabolicznych.

Pojedyncza komórka zawiera od kilku sztuk do kilku tysięcy mitochondriów, przeciętnie setki tych organellów. Ich liczba zależy od zapotrzebowania energetycznego danej tkanki, np. neurony, komórki mięśniowe i komórki wątroby zawierają szczególnie dużo mitochondriów.

DCA było przez wiele lat wykorzystywane w leczeniu chorych z chorobą mitrochondrialną. Zauważono, że komórki rakowe po podaniu DCA tracą swoją "nieśmiertelność", kiedy DCA został eksperymentalnie podany szczurom z ludzkim guzem nowowtworowym, guzy kurczyły się, zaczynały umierać. Uaktywnienie mitrochondrii zmniejsza ryzyko raka.


Dr. Evagelos Michelakis

Raport z dnia 16 stycznia 2007 r. - Edmonton, Kanada. Dr. Evagelos Michelakis, naukowiec z University Alberta chciał sprawdzić, co stanie się z komórką raka, gdy znów zacznie oddychać ona tlenem. Michelakis postanowił nakłonić ją do tego z pomocą kwasu dichlorooctowego (DCA). DCA jest bezwonny, bezbarwny, niedrogi, względnie nietoksyczny, naukowcy z Uniwersytetu Alberta uważają, że może być stosowany do skutecznego leczenia wielu form raka. Działanie kwasu polega na pobudzaniu mitochondriów do intensywniejszej pracy i wzmożonego spalania tlenu. Do tej pory nikt jednak nie próbował wskrzesić tych procesów w komórkach raka, gdyż uważano, że ich mitochondria są zniszczone i niezdolne do pracy. Kanadyjski uczony przetestował działanie DCA na trzymanych w laboratoriach hodowlach komórek nowotworu. Były to komórki raka piersi, płuc, mózgu. Postanowił także sprawdzić działanie preparatu in-vivo na żywych szczurach cierpiących na ludzkie nowotwory. DCA podawano im wraz z codzienną porcją wody.

Wyniki tego prostego doświadczenia okazały się doskonałe. Kwas DCA zadziałał na mitochondria komórek rakowych. "Okazało się, że wcale nie są zniszczone, a jedynie uśpione czy wyłączone" - wyjaśnia dr Michelakis. Gdy komórki raka znów zaczęły oddychać tlenem, wróciła im jeszcze jedna ważna umiejętność zdrowych komórek - apoptoza. "To zdolność uszkodzonej i niepoprawnie działającej komórki do samounicestwienia. Jej brak uniemożliwia organizmowi definitywne rozprawianie się z nowotworem" - tłumaczy badacz.

W badaniach labolatoryjnych przeprowadzonych na szczurach DCA było skuteczne bez względu na odmianę nowotworu i w żaden sposób nie naruszało zdrowych tkanek. Uczony stwierdził, że komórki wyłączają swoje mitochondria, gdy nie mają dostępu do tlenu i muszą szukać innego źródła energii. Tak właśnie robią także te, które znajdują się w centrum łagodnego guza. Im więcej komórek przejdzie na beztlenowy sposób oddychania, tym bardziej złośliwy jest nowotwór.

Odkrycie na Uniwersytecie w Edmonton przez E. Michelakisa jest kamieniem milowym w leczeniu raka. Badania DCA przyniosły pierwsze rezultaty sugerujące, że DCA również ma wpływ na raka prostaty i wyściółki macicy.

Prywatna klinika w Toronto jest jednym z pierwszych miejsc na świecie, gdzie stosuje się DCA u pacjentów chorych na raka ignorując ostrzeżenia naukowców i kanadyjskiego Cancer Society, że działanie DCA jest jeszcze w pełni nieudowodnione jako bezpieczne i skuteczne.

Vancouver
23 March, 2009

WIESŁAWA


Lekarstwo na raka - wynalezione?

Kanadyjscy badacze odkryli prosty sposób na walkę z rakiem. Mimo skutecznej i taniej metody żadna firma farmaceutyczna nie wyraziła do tej pory żadnego zainteresowania.

Naukowcy z Uniwersytetu Alberta w Edmonton w Kanadzie wyleczyli raka w zeszłym tygodniu. Do dziś w serwisach informacyjnych nie pojawiła się żadna informacja na ten temat.

Technika bazuje na użyciu prostego lekarstwa - kwasu dichlorooctowego - DCA, który aktualnie stosowany jest w terapiach zaburzeń metabolizmu. Nie występuje więc zagrożenie skutkami ubocznymi lub długoterminowymi.

Szczegóły badań: LINK! (po angielsku)

Firmy farmaceutyczne nie wyraziły zainteresowania nowym lekiem z uwagi na nieciekawe prognozy dotyczące potencjalnych przychodów z jego sprzedaży. Leku nie można bowiem opatentować - jest powszechnie dostępny.

Naukowcy przetestowali DCA na ludzkich komórkach. Lek zniszczył komórki raka płuc, piersi i mózgu, nie naruszając tym samym komórek zdrowych.

Źródło: LINK!

DCA - lekarstwo na raka, którego obawiają się
firmy farmaceutyczne [PL] (ładniejsze napisy)

DCA - Lek na raka [PL]