NATURALNE LECZENIE

DEPRESJA U KOBIET - "BABY BLUES"
(CZĘŚĆ 5)
LINK! DO CZĘŚCI 4

LINK! DO CZĘŚCI 6

 

Co to jest "baby blues"?

Prawie 85% kobiet doświadcza po porodzie "bluesa" własnego nastroju. Wszystkie symptomy, które się w tym czasie pojawiają zostały nazwane "baby blues".

Tzw "baby blues" uważa się za część macierzyństwa spowodowaną przez zmiany hormonalne, które występują u kobiety po urodzeniu dziecka. Wiele mam po urodzeniu dziecka spodziewa się świętować narodzenie swojego dziecka, są przygotowane na radość i ekscytację a tu pojawia się coś innego ... niepokój, wyczerpanie, huśtawka nastrojów, płacz a nawet coś cięższego - poporodowa depresja. Oprócz złego usposobienia i smutku mogą pojawić się trudności z zasypianiem, irytacja, zmiany apetytu i brak koncentracji. Zwykle pierwsze objawy pojawiają się kilka dni po porodzie i mogą trwać kilka tygodni.

Jeśli nie ma większych problemów należy ten okres u kobiety potraktować jako przejściowy i nie należy mieć nieuzasadnionych obaw, poziom hormonów sam się ustabilizuje. Kobiecie po porodzie potrzebne jest tylko wsparcie i właściwa higiena życia. Leczenie nie będzie konieczne, ale po około 2-ch tygodniach kiedy nadal występują objawy a jeszcze bywa, że się nasilają kobiecie potrzebna jest fachowa pomoc.

Wszystkie objawy jakie nękają kobietę po porodzie, nie tylko zmiany hormonalne, dla wielu kobiet zupełnie nowa sytuacja; poród, który nierzadko bywa ciężki zmienia samopoczucie, wielokrotnie jest szokiem, dodatkowo nowa mama martwi się o dziecko,
o jego zdrowie, nie umie sobie radzić w nowej sytuacji. Zdarza się, trawi ją tylko obsesja
ale zdarza się, że dziecko może urodzić się chore i potrzebuje specjalnej opieki.

Obsesja kobiety spowodowana bezpieczeństwem nowonarodzonego dziecka oraz strach i przerażenie z powodu nowej życiowej sytuacji, wszystko to wywołuje duże fale stresu. W wielu przypadkach wszystko wskazuje, że u kobiety występuje tylko "baby blues" a w rzeczywistości pojawia się poporodowa depresja. Matkę drażni płacz dziecka, smutek, bezsenność, huśtawki nastrojów.

Depresyjna matka kiedy karmi jej niespokojne myśli szkodzą dziecku, cierpią oboje.


Objawy depresji poporodowej:

- brak troski o siebie
- poczucie winy i nicości
- brak energii i motywacji
- zmiany apetytu i masy ciała
- utrata radości, przyjemności
- brak zainteresowania dzieckiem
- negatywne uczucia wobec dziecka
- zamartwianie się, że dziecko cierpi
- bezsenność, zdarza się również ospałość
- myśli samobójcze, obsesja na punkcie własnej śmierci.

Depresja po porodzie może pojawić się nagle, może być również rezultatem, który rodził się przez wiele miesięcy poprzedzających poród. Związane jest to ze stanami emocjonalnymi w czasie ciąży, matki mają wiele własnych powodów.


Przyczyny:

Szybkie zmiany hormonalne, które towarzyszą ciąży, akcja porodowa, warunki w jakich kobiety pozostają w czasie ciąży i bezpośrednio po narodzeniu dziecka. Po porodzie kobiety doświadczają duży spadek estrogenu i progesteronu, spada również poziom hormonu tarczycy co prowadzi do zmęczenia i depresji. Zmiany hormonalne wraz ze zmianami ciśnienia krwi, funkcjonowaniem układu immunologicznego i metabolizmu są nowym doświadczeniem matek, wszystkie te czynniki mają wielki wpływ na budzenie się depresji. Kobiety, które właśnie urodziły swoje dziecko spotkają się z licznymi zmianami zarówno natury fizycznej jak i emocjonalnej. Kobiety różnie sobie radzą z bólem fizycznym podczas porodu, mogą przeżyć szok związany ze złą akcją porodową, widzą różnice w wyglądzie swojego ciała, lękają się, że te zmiany mogą być nieodwracalne, boją się o własną atrakcyjność.

Nowa mama to również nowe wyzwanie, nowy styl życia, nastąpi w jej życiu wiele korekt a to wiąże się z nową tożsamością. Dużo matek przeżywa jeszcze jeden stres - noworodek to nowe finansowe problemy, szczególnie w rodzinach wielodzietnych. Matka boi się, że jej dziecko nie będzie miało należytych warunków.

Kobiety, które były narażone na ryzyko poporodowej depresji zazwyczaj mocniej cierpiały na zaburzenia przedmiesiączkowe (PMS) lub gdy ciąża była niezaplanowana i już wystąpiły problemy z poprzednimi ciążami.

Kiedy kobieta nie ma odpowiedniego wsparcia zawsze zachodzi ryzyko objawów depresji. Mieć depresję po porodzie wcale nie znaczy być złą matką. Jedynie ten stan utrudnia należytą opiekę nad dzieckiem i samą sobą.


Leczenie i pomoc w depresji poporodowej:

Jeśli wystąpi głębsza depresja należy szukać profesjonalnej pomocy. Nieleczona przez dłuższy czas może doprowadzić do jeszcze głębszych problemów

Psychoterapia - terapia indywidualna lub grupowa, może być bardzo skuteczna po porodzie. Psychoterapia w zależności od wyboru terapeuty może wskazać jakie leki, zioła, suplementy będą pomocne w tym okresie. Każda kobieta może mieć inne leczenie. Często przeprowadza się terapie hormonalne estrogenem, ale bywa łączony z antydepresantami. Kobieta powinna wybrać formę leczenia, które będzie dla niej i dla dziecka bezpieczne, szczególnie kiedy karmi.

Po porodzie ważne są relacje międzyludzkie, dobra relacja z małżonkiem.
 

Radzenie sobie z depresją po porodzie:

Najlepszą rzeczą jaką można zrobić to dbać o siebie. Wystarczająco odpocząć, wyjść na spacer, utrzymywać zdrową dietę.

Odłogowanie to coś dla kobiety, która musi się zregenerować i czasami zrobić sobie przerwę od bycia mamą. Kiedy widzi, że jej uczucia są zbyt skoncentrowane dobrze jest znaleźć sobie kogoś aby porozmawiać o własnych problemach w wychowaniu dziecka, o nowych obowiązkach, właściwych posiłkach i czasie dla siebie.

Jeśli kobieta nie ma zbyt dużo czasu dla siebie bezwzględnie powinna znaleźć choćby 15 minut dziennie na relaks, pobycie tylko z sobą, zebranie własnych myśli i emocji. Jeśli kobieta nie może sobie sama radzić z nowymi obowiązkami powinna poprosić kogoś o pomoc, zawsze znajdzie się ktoś, kto ją wesprze. Nie powinna się wstydzić, że sobie sama nie radzi. Nikt nie spodziewa się aby od razu była "super mamą". Przyda się też pomoc bardziej doświadczonej kobiety, która może okazać się najlepszym andydepresantem.


Psychozy poporodowe:

Psychozy poporodowe są rzadkie, ale poważne, które mogą charakteryzować się utratą kontroli z rzeczywistością. Kiedy zauważymy, że mamy do czynienia z psychozą poporodową należy natychmiast stworzyć właściwe warunki matce i dziecku, ze względu na ryzyko samobójstwa lub dzieciobójstwa.

Psychoza rozwija się nagle, zazwyczaj w ciągu pierwszych dwóch tygodni po porodzie, czasami w ciągu 48 godzin.


Objawy psychozy poporodowej:

- dziwne zachowania
- brak snu, brak apetytu
- wielki lęk, dezorientacja
- myśli i próby samobójcze
- szybkie wahania nastrojów
- urojenia (paranoidalne i irracjonalne przekonania)
- myśli na szkodę dziecka, z jego zabiciem włącznie
- omamy (widzenie rzeczy, które nie są prawdziwe, słyszenie głosów)

Wczesne ostrzegawcze objawy psychozy obejmują niezdolność do snu przez kilka kolejnych nocy, euforia lub drażliwość, unikanie dziecka. Zwiększone ryzyko psychozy występuje u kobiet diagnozowanych na dwubiegunową depresję (bipolar disorder) W rzeczywistości przypomina epizod maniakalny.

Kobieta cierpiąca po porodzie na depresję nie powinna mieć poczucia winy i wstydzić się swojego stanu. Objawy depresji są poza jej kontrolą, często nie były spowodowane przez kobietę cierpiącą tylko przez jej środowisko lub inne czynniki; np. biologiczne. Jednakże może kontrolować własne leczenie. Biorąc pod uwagę wpływ depresji na cierpiącą matkę i nowo narodzone dziecko ważne jest aby natychmiast szukać pomocy.

Matki z depresją mogą być tak samo kochające i czułe jak zdrowe matki. Chociaż miewają chwile kiedy mogą zareagować negatywnie lub nie umieją sobie poradzić ze wszystkim. Ta niespójność zakłóca proces wiązania między matką i dzieckiem. Łączenie emocjonalne jest bardzo ważne i musi mieć solidne podstawy, na których dziecko w późniejszym wieku będzie budować swój świat. Ważne aby dziecko czuło się bezpiecznie i miało zaufanie do innych ludzi. Matka odpowiada za ciepło, fizyczny i emocjonalny rozwój dziecka. Kiedy płacze łagodzi jego zły nastrój, kiedy się śmieje wspiera go własnym uśmiechem. W istocie matka i dziecko powinny być w harmonii, reagować na wzajemne sygnały. Depresyjna matka ma mniejsze szanse na stworzenie takiego połączenia. Słabiej odbiera sygnały dziecka a dziecko czuje się mniej bezpieczne co wcześniej czy później objawi się jego zachowaniem.

cdn...

19 Aug. 2009

WIESŁAWA