Ludzie wracają do dobroczynnych właściwości roślin, ponieważ widzą, że najlepiej współgra i służy organizmowi natura. Sztuczne witaminy i kosmetyki, choć przynoszą szybsze efekty, są one słabsze i krótkotrwałe, a poza tym od substancji chemicznych ciało może się uzależnić, więc nie mają one w rezultacie korzystnych właściwości na organizm. Zioła natomiast i olejki eterycznie pochodzenia roślinnego są przede wszystkim naturalne, łagodne dla naszego organizmu i wspomagające go. Dzięki korzystnemu działaniu ziół leczniczych, nasze organizmy same się regenerują, odzyskują sił witalne i wracają powoli do równowagi. Naturalne kosmetyki na bazie roślin leczniczych posiadają wyjątkowe stężania składników naturalnych i ekologicznych. Zamiast wody naturalnej posiadają wody kwiatowe, olejki roślinne, olejki eteryczne i wiele innych wyciągów kwiatowych, które łączy się dla uzyskania synergicznego działania kosmetyku. W takich kosmetykach wszystkie składniki są tak dobrane, aby mieć obronny wpływ na skórę i cały organizm.

Historia ziół i ziołolecznictwa jest niemal tak długa jak istnienie człowieka. Pierwsze notatki na temat ziół pochodzą z okresu około 2000 lat przed naszą erą. Znano już wtedy rumianek, szafran, piołun, babkę, nagietek i parę jeszcze innych gatunków ziół. Ziołolecznictwo ma swoje początki w Egipcie. Wtedy to tymi roślinami zajmowali się kapłani, który sami hodowali zioła lecznicze, a potem wyrabiali lekarstwa i roztworu lecznicze według ściśle ustalonych receptur. Do Europy ta sztuka leczenia przywędrowała, właśnie z Egiptu do Grecji. Lecznictwo związane było w Grecji z kultem religijnym, dlatego na początku ziołolecznictwo skupione było głównie w świątyniach. Z biegiem czasu ziołami zaczęli zajmować się ludzie świeccy, którzy na początku tylko zbierali zioła, a potem zaczęli je przerabiać na lekarstwa i sprzedawać w pierwszych aptekach. W czasach średniowiecznych ziołolecznictwem zajmowali się głównie zakonnicy, szczególnie benedyktyni, jak zostało do dziś. Benedyktyni posiadają bardzo dużą wiedzę na temat roślin leczniczych, ponieważ korzystają oni z zielników i zapisków, które istnieją parę wieków. Czyli mają bardzo dużą wiedzę na ten temat, podpartą ogromnym doświadczenie

Od dawna niektórym z ziół (np. korzeniowi mandragory, żeń-szeniowi) przypisywano szczególne właściwości, czasem wręcz cudowne, niezależnie od ich rzeczywistego działania.

W przeszłości wiele ziół traktowano jako skuteczne leki na określone choroby, podkreślając ich zalety terapeutyczne w sposób nieuzasadniony. Kierowano się tu często zasadą podobieństwa kształtu: fasola miała być pomocna w chorobach nerek, makówki - w bólach głowy, liście przylaszczki w kształcie wątroby - w schorzeniach tego narządu, żółty szafran - w leczeniu żółtaczki itd.

Bakteriobójczo: (dezynfekująco) czosnek, cebula, liść mącznicy, liść borówki, owoce czarnej jagody, ziele piołunu, dziurawca, szanty, mięty, majeranku, szałwi, macierzanki, tymianku, kwiat rumanku pospolitego, wrotyczu, korzeń omanu, kłącze kosaćca, kora wierzbowa.

Goją rany i skaleczenia: kwiat nagietka, jasnoty, rumianku pospolitego, ziele drapacza, dziurawca, lnicy, rdestu ptasiego, szłwi, korzeń żywokostu, liść orzecha włoskiego i pączki topoli.

Hamują krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne: ziele krwawnika, tasznika, skrzypu, rdestu ptasiego i ostrogorzkiego, liść pokrzywy, barwinka i kłącze pięciornika, kora kaliny. Krew czyszczą ze złogów i pozostałości po zatruciach: ziele bratka polnego, przetacznika, poziomki, bluszczyku, skrzypu, drapacza, ogórecznika, kwiat stokrotki, kocanki, liść barwinka, borówki, maliny, brzozy, korzeń łopianu, podróżnika, mniszka, szyszki chmielu i nasienie czarnuszki.

Moczopędnie: (czyszcząc i lecząc nerki, poprawiając ich pracę i znosząc parcie na mocz) ziele połonicznika, skrzypu, poziomki,rutwicy, drapacza, rzepiku, piołunu, bylicy pospolitej, macierzanki, nawłoci, werbeny, bratka polnego, hyzopu, nostrzyka, bazylii, rdestu ptasiego, cząbru, pokrzywy, przetacznika, kłącze perzu, tataraku, korzeń łopianu, podróżnika, lukrecji, mydlnicy, omanu, kosaćca, lubczyka, goryszu, pietruszki, liść mącznicy, brzozy, brusznicy, czarnej jagody, kwiat stokrotki, wrzosu, bławatka, kocanki, jasnoty, bzu czarnego, lipy, owoc kminku, jarzębiny, jałowca, dzikiej róży, szyszki chmielu, pączki topoli, strączyny fasoli, znamię kukurydzy, nasienie pietruszki i czarnuszki.

Mlekopędnie: (dla karmiących matek we wszystkich kłopotach laktacyjnych) kminek, koper włoski, anyż, ziele rutwicy, bazylii, liść barwinka, nasienie pietruszki.

Napotnie: (wskazane we wszystkich odmianach przeziębień) kwiat lipy, bzu czarnego, wrzosu, nawłoci, korzeń łopianu, omanu, goryszu, pietruszki, kłącze tataraku, ziele przetacznika, rutwicy, ogórecznika, bratka polnego, liść brzozy, nasiebie pietruszki, pączki topoli, owoc maliny i bzu czarnego.

Nasennie i uspokajająco wpływają: ziele nostrzyka, liść melisy, barwinka, korzeń kozłka, ziele macierzanki i kurzego śladu, szyszki chmielu, kwiat lawendy.

Obniżają ciśnienie krwi: (bez obawy przedawkowania) cebula, czosnek, skórka biała cytrynowa, żurawiny, (oraz dawkowane, ale już pod kontrolą lekarską - ziele jemioły i liść barwinka)

Działanie osłaniające: (przy podrażnieniach układu oddechowego i trawiennego) liść ślazu, babki, podbiału, kwiat lipy, dziewanny, korzeń ślazu, żywokostu, nasienie gorczycy, kozieradki i siemię lniane.

Czynności żołądka pobudzają: ziele krwawnika, dziurawca, przywrotnika, drapacza, szanty, mięty, bazylii, majeranku, cząbru, nawłoci, przetacznika, kwiat lawendy, rumianku pospolitego, korzeń lubczyka, goryszu, mydlnicy, mniszka, kłącze pięciornika, rzewienia, liść melisy, bobrka i nasienie kozieradki.

Przeciwkrwawnicowo: (do stosowania doustnego przy jednoczesnym zadziałaniu z zewnątrz) działają: ziele krwawnika, drapacza, kora kasztanowca, korzeń żywokostu, cebula surowa, siemię lnianie mielone, śliwki suszone. Do stosowania zewnętrznego w okładach: kwiat rumianku lub gotowana cebula.

Pobudzają działanie serca, nerwów: ziele dziurawca, hyzopu, bazylii, liść rozmarynu i korzeń goryszu, kwiat głogu.

Właściwości przeciwartretyczne mają: ziele rzepiku, kora wierzbowa, gąbka słodkowodna, liść czarnej porzeczki i nasienie czarnuszki.

Przeciwcukrzycowo: (profilaktyka i leczenie cukrzycy) kłącze perzu, strączyny fasoli, liść pokrzywy, czarnej jagody, orzecha włoskiego, ziele rdestu ptasiego, dziurawca, krwawnika, szałwii, glistnika, rutwicy, korzeń mniszka, łopianu, cebula surowa
i gotowana.

Znoszą gorączkę: liść mięty, bobrka, kwiat lipy, kwiat bzu czarnego, rumianku rzymskiego, rumianku pospolitego, słonecznika (same płatki kwiatowe), kora wierzby, kasztanowca, owoc czarnej jagody, ziele tysiącznika i drapacza.

Właściwości przeciwgośćcowe mają: liść brzozy, czarnej porzeczki, kora wierzbowa, gąbka słodkowodna, ziele skrzypu, nasienie czarnuszki i gorczycy białej (suche okłady).

Przeciwrobaczo działają: czosnek, nasiona dyni, ziele piołunu, macierzanki, tymianku, kwiat wrotyczu, owoc czarnej jagody i borówki brusznicy.

Przeciwzapalnie: (do użytku wewnętrznego) kwiat rumianku pospolitego, rumianku rzymskiego, nagietka, bławatka, ziele srebrnika i świetlika.

Przeciwzapalnie: (do użytku zewnętrznego w formie okładów z naparu) ziele hyzopu, lnicy, majeranku, szałwi, liść babki, kłącze pięciornika, cebula gotowana i kwiat rumianku pospolitego.

Przeciwskurczowo działają: ziele jaskółcze, połonicznika, nostrzyka, bazylii, majeranku, srebrnika, szałwi, macierzanki, tymianku, werbeny, owoc kolendry, anyżu, kminku, kopru włoskiego, bzu czarnego, kwiat lawendy, rumianku pospolitego, lipy, dziewanny, korzeń goryszu, kora wierzbowa i znamię kukurydzy.

Przeciwalergiczne właściwości mają: kwiat rumianku, ziele dziurawca, korzeń kozłka (można stosować łącznie)

Przeciw stanom zapalnym jelit stosować: korzeń lukrecji, kwiat rumianku, ziele dziurawca i krwawnika.

Przeczyszczają i rozwalniają: kora kruszyny, kłącze rzewienia, owoc bzu czarnego, ziele tysiącznika, lnicy, kwiat kocanki, siemię lniane i strączki senesu.
Właściwości przeciwszkorbutowe wykazują:
ziele bluszczyku, owoc dzikiej róży, owoc jarzębiny, korzeń chrzanu, liść orzecha włoskiego.

Regenerują śluzówkę dróg oddechowych i trawiennych: śliwki suszone, siemię lniane, ziele bukwicy, rzepiku, liść podbiału i korzeń żywokostu.

Regulują krwawienia okresowe kobiet: kwiat nagietka, kwiat jasnoty, białej koniczyny, wrotyczu, ziele dziurawca, szanty, szałwi, tymianku, korzeń lubczyka, kminek, czarnuszka i nasienie pietruszki.

Ściągająco: (przeciwbiegunkowo) kora dębowa, kasztanowca, wierzbowa, korzeń kuklika, żywokostu, kłącze pięciornika, ziele rzepiku, przywrotnika, świetlika, dziurawca, rdestu ptasiego, srebrnika, płucnika-mioduszki, szałwii, cząbru, nawłoci, macierzanki, tymianku, werbeny, przetacznika, kwiatu rumianku, liść orzecha włoskiego, czarnej porzeczki, maliny, pokrzywy, czarnej jagody, borówki, barwinka, owoc dzikiej róży, jarzębiny i czarnej jagody.

Trawiennie działają: ziele bylicy bożodrzewu, piołunu, bylicy pospolitej, macierzanki, tysiącznika, drapacza, dziurawca, hyzopu, nostrzyka, majeranku, szałwii, nawłoci, przetacznika, czosnek, cebula, kłącze tataraku, korzeń arcydzięgla, podróżnika, owoc kminku, kolendry, kopry włoskiego, jałowca, kwiat rumianku, wrzosu, kocanki, lawendy, szyszki chmielu, liść pokrzywy, nasienie czarnuszki, gorczycy i korzeń chrzanu.

Uspokajają układ nerwowy: korzeń kozłka, arcydzięgla, owoc dzikiej róży, ziele bylicy pospolitej i macierzanki.

Uśmierzają bóle: owoc kasztanowca, ziele nostrzyku, ziele mięty, liść barwinka i kwiat rumianku.

Działają dobroczynnie na wątrobę: ziele dziurawca, krwawnika, tysiącznika, glistnika, dymnicy, lawendy, jałowca, dzikiej róży, bzu czarneho, korzeń podróżnika, mniszka, kłącze rzewienia, kora kruszyny, liść bobrka, rozmarynu
i znamię kukurydzy.

Wykrztuśnie i przeciwkaszlowo działają: surowa i gotowana cebula, kłącze tataraku, kosaćca, korzeń arcydzięgla, lukrecji, omanu, mydlnicy, kwiat kasztanowca, anyż, koper włoski, ziele bluszczyku, połonicznika, hyzopu, szanty, majeranku, płucnika-miodunki, macierzanki, tymianku, przetacznika, bratka polnego, liść podbiału i nasienie kozieradki.

Wzmacniają: ziele rzepiku, krwawnika, bylicy-bożodrzewu, piołunu, byliny pospolitej, bukwicy, świetlika, bluszczyku, dziurawca, macierzanki, tymianku, werbeny, przetacznika, bratka polnego, kwiat stokrotki, kminek, kolendra, owoc dzikiej róży, korzeń podróżnika, kuklika, goryszu, mniszka, liść czarnej porzeczki, maliny, pokrzywy, barwinka, nasienie kozieradki, szyszki chmielu i siemię lniane.

Wpływają wspomagająco na przemianę materii: ziele rzepiku, poziomki, dymnicy, dziurawca, krwawnika, kłącze perzu, liść orzecha włoskiego, gąbka słodkowodna, nasienie kozieradki i znamię kukurydzy.

Znoszą nadmierną fermentację i wzdęcia: korzeń arcydzięgla, lubczyka, goryszu, kminek, koper włoski, anyż, kwiat lawendy, rumianku pospolitego, liść mięty, maliny, ziele cząbru i nasienie pietruszki.