NATURALNE LECZENIE

OSTEOCHONDROZA

Osteochondroza - to degeneracyjno-dystroficzne schorzenie kręgosłupa, u podstaw którego leży uszkodzenie krążków międzykręgowych. Towarzyszy mu ich postępująca deformacja krążków, zmniejszenie ich wysokości i rozwarstwienie.

Choroba ta może powstać na skutek:

-pracy, związanej z częstymi zmianami położenia tułowia - ze schylaniem się i rozprostowywaniem, ze skrętami tułowia i nagłymi ruchami,

-podnoszenia ciężkich rzeczy;

-nieprawidłowej pozy w pozycji stojącej, siedzącej czy leżącej, przenoszenia ciężkich rzeczy;

-zajmowania się gimnastyką i sportem bez uwzględnienia wpływu dużego obciążenia fizycznego;

-skoliozy, powstałej w młodym wieku;

-nieprawidłowego odżywiania, następstwem którego jest zaburzenie przemiany materii i „zaśmiecenie” organizmu;

-niesprzyjających warunków meteorologicznych (niska temperatura przy dużej wilgotności powietrza);

-zachwianej ekologii;

-napięć nerwowych i stresów.

Zazwyczaj u jednego chorego na osteochondrozę kręgosłupa w procesie chorobowym można wyodrębnić kilka syndromów, powstających jednocześnie lub następujących jeden po drugim. Medycyna zna około 76 syndromów neurologicznych, towarzyszących osteochondrozie kręgosłupa. Jednakże bez względu na mnogość syndromów, któryś z nich zawsze okazuje się wiodącym.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa jest leczeniem kompleksowym. Składa się z terapii manualnej (przy braku przeciwwskazań), masażu, fizjoterapii, gimnastyki leczniczej, pływania. Podczas zaostrzania się choroby niezbędna jest terapia farmakologiczna.

Przy osteochondrozie należy w pierwszej kolejności przeprowadzić korektę kręgosłupa, tzn. doprowadzić go do prawidłowego położenia, aby obciążenie na kręgosłup rozłożone było równomiernie (na ile jest to możliwe).

Aby zapobiec zaostrzeniom choroby (szczególnie w okresie jesiennym) należy systematycznie wykonywać ćwiczenia fizyczne w celu wzmocnienia mięśni brzucha i pleców, utrzymujących kręgosłup w prawidłowym położeniu. Należy wypracować sobie prawidłową pozycję przy siedzeniu, szczególnie wtedy, gdy większa część dnia pracy zawodowej związana jest z siedzeniem na jednym miejscu. Należy unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów. Trzeba odżywiać się racjonalnie. Dla chorych na osteochondrozę nie jest wskazana dieta bezsolna, rozdzielne jedzenie (niełączenie węglowodanów z białkami) czy głodówki. Należy jeść wszystko, ale w umiarkowanych ilościach.

W warunkach domowych przy neurologicznych symptomach osteochondrozy zaleca się stosowanie na kręgosłup wieloigłowych aplikatorów Lyapko. Należy położyć się plecami na aplikatory, rozmieszczone wzdłuż całego kręgosłupa (szczególnie na podstawową strefę bólu), a w celu zwiększenia skuteczności leczenia należy oddziaływać na strefy dodatkowe i wspomagające. W tym celu należy aplikatory umieszczać pod rękami, pod nogami lub na odpowiednich odcinkach klatki piersiowej, brzucha (przyciskając je woreczkami z piaskiem), zgodnie z rekomendacjami metodycznymi, dotyczącymi terapii aplikacyjnej. Można również układać aplikatory na kręgosłup.

Im większa powierzchnia oddziaływania aplikatorami, tym lepszy efekt leczniczy. W tym celu zaleca się stosowanie aplikatora „Mata”, który należy układać na całe plecy. Możliwe są inne warianty układania: dwa aplikatory „Podwójne” lub dwa „Quadro”, które umieszczamy zarówno wzdłuż kręgosłupa, jak też w poprzek.

Wykorzystując dowolny aplikator można oddziaływać intensywnie lub delikatnie, samodzielnie regulując siłę uciskania. W celu zmniejszenia siły nacisku można oddziaływać aplikatorami przez złożone 2-3 warstwy gazy czy cieniutkiej tkaniny.

Oprócz aplikatorów płaskich można wykorzystać aplikatory-pasy („Podróżnik”, „Malec”, „Zdrowie”). Równomierne przyciskanie do powierzchni ciała i łatwość ich umocowania pozwala swobodnie poruszać się, zajmować się zwykłymi sprawami i jednocześnie leczyć się.

Czas oddziaływania - od 20 do 40 minut, cykl leczenia 1-2 tygodnie. Leczenie można powtórzyć po 2-4 tygodniach. Praktyka pokazuje, że pozytywne efekty przynosi długotrwałe (kilka miesięcy pod rząd) codzienne stosowanie aplikatorów. Obserwuje się znaczącą poprawę samopoczucia, usunięcie chronicznego bólu, zwiększenie sił witalnych i zdolności do pracy zawodowej.

Przy neurologicznych symptomach osteochondrozy kręgosłupa najbardziej skuteczne jest leczenie kompleksowe.

Terapię aplikacyjną zaleca się łączyć z masażem przy pomocy masażerów „Faraon” i „Faraon-M” albo zwykłym masażem leczniczym. Przy braku przeciwwskazań można łączyć aplikację z terapią manualną, wykonywaną przez specjalistę, który zna tę metodę.

Jeśli przed masażem przygotujemy plecy leżąc na aplikatorach lub oddziałując na nie wałkiem („Dużym” lub „Uniwersalnym”), to efekt leczniczy masażu okaże się lepszy i szybszy, będzie bardziej długotrwały, a zadowolenie pacjenta większe.

Po terapii aplikacyjnej w ciągu 10 minut na miejscu zastosowania aplikatora pory są otwarte. Dlatego też zaleca się nałożenie na te miejsca kremów przeciwzapalnych czy maści, ponieważ ich działanie zostanie wzmocnione.

Można również przez długi okres czasu nosić maleńkie aplikatory na miejscach maksymalnego bólu (okolice lędźwi, wzdłuż nerwu kulszowego). Można też dodatkowo oddziaływać na symetryczne strefy zdrowej strony ciała.

Źródło: LINK!

ZESTAW SPECJALNYCH ĆWICZEŃ PRZY OSTEOCHONDROZIE

Ogólne zalecenia:

- wszystkie ćwiczenia należy wykonywać płynnie, bez szarpnięć;

- dążyć do jak największej amplitudy (zakresów) ruchów, żeby w wystarczającej mierze
rozciągnąć tkanki miękkie, otaczające kręgosłup oraz ograniczające jego ruchliwość;

- ćwiczenia powinny być wykonywane we wszystkie strony (do przodu, do tyłu, w bok,
według osi kręgosłupa). Zapewnia to zaangażowanie wszystkich tkanek miękkich.

Wykonywać w pozycji leżącej.

1. Ręce wzdłuż tułowia, dłonie ułożone wierzchem do góry. Powoli na wdechu zgiąć kolana (nie odrywając stóp od podłogi) oraz unieść przedramię (łokcie przy tym są oparte o podłogę). Na wydechu powoli wyprostować nogi i opuścić przedramię na podłogę. Wrócić do pozycji wyjściowej. Rozluźnić się i powoli odwrócić głowę najpierw w prawo, potem w lewo.

2. Ręce wzdłuż tułowia, stopy razem. Unieść ręce za głowę i położyć na podłodze, wyciągając je na pełną długość, stopy prostopadle do ciała, palce nóg ciągnąć ku sobie. Rozciągać nogi i ręce w przeciwnych kierunkach, wydłużając kręgosłup oraz całe ciało w ciągu 3-6 sekund, rozluźnić się, powtórzyć 4-10 razy.

3. Ręce wzdłuż tułowia, stopy razem. Zgiąć prawą nogę w kolanie i podciągnąć w kierunku lewego ramienia, wrócić do pozycji wyjściowej. Powtórzyć to samo z drugą nogą.

4. Stopy na szerokość ramion. Na wdechu odwrócić głowę w prawo, a stopy w lewo, potem na odwrót: stopy w prawo, głowę w lewo.

5. Umieścić piętę lewej nogi na palcach prawej. Na wdechu odwrócić głowę w prawo, a stopy jednocześnie w lewo. Na wydechu - głowę w lewo, a stopy w prawo, tak samo trzymając pietę prawej nogi na palcach lewej nogi.

Źródło ćwiczeń:
Maja Gogulan, „ Można nie chorować. Leczenie oraz profilaktyka różnorodnych chorób.” Petersburg, Wydawnictwo „Wektor”, 2007 rok. Więcej w języku rosyjskim: LINK!

Katarzyna A:
Od siebie chciałabym dodać, iż wszystkie ćwiczenia najlepiej wykonywać dwa razy dziennie od razu po przebudzeniu oraz po powrocie z pracy stopniowo zwiększając ilość wykonywanych ćwiczeń od 4 do 10 razy.