WIELCY LUDZIE

MARIANNA MARCHOCKA
(CZĘŚĆ 1)
LINK! DO CZĘŚCI 2
 

Karmelitanka bosa, mistyczka urodziła się w 1603 r. w Stróżach k. Zakliczyna. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W 1620 r., pokonując opór rodziny, mając 17 lat wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych w Krakowie, gdzie otrzymała imię Teresa od Jezusa. W Zakonie była mistrzynią nowicjatu i przełożoną fundacji we Lwowie, a potem w Warszawie.

Życie Marianny Marchockiej, w tym jej doświadczenia mistyczne, przedstawia pisany barwną prozą (bliski stylu wypowiedzi ustnej), na polecenie spowiednika, "Żywot". Jest to pierwsza autobiografia kobiety polskiej, zarazem ważne dzieło literatury mistycznej, porównywane już przez współczesnych z autobiograficznie ujętym Życiem św. Teresy z Avila. Jest autorką pamiętników, znanych jako "Autobiografia mistyczna" Matka Marchocka opisuje w nim walkę z pokusami, m.in. porzucenia lub podpalenia klasztoru. Marianna posiadała dar bilokacji. Z czasem rozwinął się w niej dar odczytywania sumień, miała też wizje prorocze, m.in. związane z przyszłymi losami Polski.

Już w przeszłości nazywana była polską Teresą od Jezusa, była pierwszą kobietą, której nazwisko figuruje w słowniku polskich teologów. Założyła klasztory Karmelitanek Bosych we Lwowie i w Warszawie.

Żyła wartościami, których dzisiejszy świat bardzo potrzebuje. Ten nasz zlaicyzowany, zeświecczony świat potrzebuje ewangelicznych wartości i nadprzyrodzonych punktów odniesienia, a one emanują bardzo czytelnie z przykładu jej życia i duchowego przesłania.

Wkrótce po złożeniu ślubów została przeoryszą i w tamtych trudnych czasach wojen kozackich, gdy siostry musiały opuszczać swoje klasztory i udawać się na tułaczkę, dodawała im otuchy, była stałym punktem odniesienia, znajdując nadprzyrodzone ukierunkowanie. Zmarła w Warszawie, doświadczając szczególnych cierpień, przygwożdżona do Chrystusowego krzyża. Sława jej świętości trwa nieprzerwanie. Koncentruje się wokół relikwii, które siostry, uciekając z Warszawy, w czasie potopu szwedzkiego, przywiozły do Krakowa. Do dzisiaj odbierają cześć w krakowskim klasztorze Karmelitanek Bosych przy ul. Kopernika. Zmarła 19 kwietnia 1652 r. w opinii świętości.