Ludzie bywają dotknięci różnymi zaburzeniami psychicznymi. Z
tego powodu często są traktowani przez innych jako
psychicznie słabsi lub emocjonalnie niezrównoważeni. Zdarza
się, że społeczeństwo unika takich ludzi, czuje do nich
niechęć, ale wszyscy powinniśmy uświadomić sobie, że jest to
zaburzenie chorobowe, które powinno być leczone, podobnie
jak inne choroby.
Zaburzenia psychiczne mogą być tylko chwilowe - mały epizod
w życiu, który po kilku minutach wróci do normy, może trwać
dłużej; często może zakłócić procesy myślenia, ale musimy
wiedzieć, że większość z nas nosi w sobie różne zaburzenia
psychiczne, mniej lub bardziej widoczne. W zasadzie ciężko
jest spotkać osobę, która w oczach wszystkich będzie
uchodziła za zupełnie normalną. Według psychiatrii i
psychologii wszyscy jesteśmy zaszeregowani do jakiejś
kategorii psychicznej. I nikt nie jest "perfekt". Ważne aby
umieć sobie radzić z własnymi emocjami i nauczyć się być
sobą bez względu na opinie innych, którzy nie raz chcą nas
przemodelować po swojemu. Nie wolno na siłę wcielać się w
cudzą osobowość. Udawanie kogoś innego jest już dużym
zaburzeniem psychicznym! Ważne aby rodzice na siłę nie
kształtowali swoich dzieci, one muszą iść swoimi drogami a
nie rodziców, stąd u dużej ilości dorosłych już osób biorą
się zaburzenia psychiczne z dzieciństwa.
LINK!
Zaburzenia o podłożu psychologiczno - psychicznym
spowodowane są różnymi czynnikami, np. hormonalnymi,
uszkodzeniami mózgu (urazy),
źle wykształtowanym układem odpornościowym w zakresie
psychicznym ... i wiele innych. Każde ludzkie zachowanie da
się zdefiniować w zależności od zachowania się człowieka.
Psychiczne stany świadomości są bardzo ważne dla procesów
fizycznych, wspólnie mają olbrzymie znaczenie dla ludzkiego
życia. Trudno streścić zachowania nawet kilku
psychologicznych grup, to już wyższa psychologia a w naszym
prywatnym życiu musimy tylko wszyscy w miarę poznać kilka
zasad, które pomogą nam określić siebie i swoje. Nieraz nie
będzie to łatwe... o tym wie każdy - stąd częste pytanie - kim
naprawdę jestem ? I nie jest łatwo odnaleźć własną tożsamość
a cóż dopiero zaglądać do psychiki drugiego człowieka ?
Wielokrotnie sam psycholog opiera się tylko na teorii i jego
terapia kończy się niepowodzeniem.
W życiu każdego człowieka bywają określone sytuacje, które
są indywidualne dla każdego człowieka. Każdy człowiek oprócz
rozumu posiada ciało, które w jakiś sposób wpływa na umysł i
odwrotnie. Czynności fizyczne człowieka: wydzielanie
hormonalne, sen, żywność, aktywność: nocna czy dzienna też
nie pozostaje bez znaczenia a nawet jego hobby. Wszystkie
życiowe czynniki mocno wpływają na psychikę i na dalsze
akcje życiowe: na szczęście, smutek... za pomocą akcji życia
umysł odbiera podniety, za pomocą których dokonują się
reakcje chemiczne i komunikacja w systemie nerwowym. Jaką
siłę wzruszeń, myślenia, jaką ilości danego hormonu
uruchomimy takie następują w naszym ciele zmiany. Każda
nasza myśl chociaż niematerialna wpłynie na pracę całego
ciała i umysłu.
Ciało ludzkie posiada takie możliwości jakie mu nadamy sami
i nasze środowisko. Wszystkie nasze nawet najmniejsze ruchy
w świecie materialnym i umysłowym będą ogromnymi krokami w
kształtowaniu własnej osobowości. Jedni czynią różne rzeczy
nieświadomie, co również nie pozostaje obojętne na
zachodzące procesy, inni czynią je zupełnie świadomie;
kształtują siebie na swojej wybranej drodze. To co jest
nieświadome też jest "żywe" i ktoś postępujący nieświadomie
w kierunku złym tak czy owak przyczynia się do swojej
destrukcji i zapłaci każdą cenę za swoje mylne decyzje.
Wielokrotnie przyczyni się do własnych zaburzeń
psychicznych. Dlatego często psycholog zaleca - myśl
pozytywnie!
Ciężko również leczyć człowieka z jego procesów
nieświadomych kiedy posiada w sobie duże negatywne ładunki.
Trudno wyładować pewne ładunki jego działań ze sfery
nieświadomej, jego świat znacznie się różni od świata
człowieka, który idzie przez życie ze świadomym umysłem i
sprawiedliwe ocenia każdy swój krok. Ważne dla niego jest
jakie czyni ruchy aby każde jego działanie nie było
sprzeczne z ogólnie przyjętymi moralnymi zasadami. Nasz
świat jest tak urządzony, że narzuca nam pewne wymogi. Obaj
z tego samego doświadczenia wyniosą inne korzyści. Wszystkie
doświadczenia mają tendencję do powtórnego zaistnienia.
Psychika przeładowana negatywnym ładunkiem zmierza do
uwolnienia z nieprzyjemnego napięcia. Jeśli nasze ego nie
potrafi w zadawalający sposób dostosować się do ogólnie
przyjętych form, pojawia się zaburzenie w psychice,
depresje, a nawet przestępczość.
Zaburzenie obsesyjno - maniakalne:
Jest
to stan, w którym ludzie cierpią na stale nawracające,
niechciane myśli lub zachowania, których nie są w stanie
kontrolować. Typową obsesją tego typu jest obawa przed
zanieczyszczeniem, ciągłe wątpliwości jak np. niepewność,
czy żelazko zostało wyłączone lub niespokojne myśli o
treściach seksualnych lub religijnych. Do maniakalnych
zaburzeń należy częste mycie się, sprawdzanie, wieczne
porządkowanie lub liczenie.
Pourazowe zaburzenia stresowe:
Dramatyczne
przeżycia, w których wystąpiły lub mogły wystąpić poważne
obrażenia fizyczne mogą być przyczyną powstania tzw.
Pourazowych Zaburzeń Stresowych. Przykładami takich wydarzeń
mogą być przeżycia gwałtu, przemocy w dzieciństwie, wojny
lub klęski żywiołowej. Powszechnymi objawami w/w zaburzeń są
nawracające wspomnienia, w czasie których osoba dotknięta
nimi przeżywa na nowo swoje przerażające doświadczenie,
koszmary nocne, depresję, uczucia złości lub rozdrażnienia.
Ogólne zaburzenie lękowe:
Charakteryzowane
są one jako przesadne martwienie się o zwykłe, rutynowe
wydarzenia i czynności życiowe. Taki stan lękowy trwa co
najmniej sześć miesięcy, w czasie których osoba więcej czasu
spędza na zamartwieniu się niż na czymkolwiek innym. Osoba z
takimi zaburzeniami oczekuje zawsze najgorszego, nawet jeśli
osoby postronne nie widzą powodu do zmartwienia. Objawy
fizyczne towarzyszące tym stanom to mdłości, drgawki,
zmęczenie, napięcie mięśni czy ból głowy.
Atak paniki:
Temat depresji i choroby dwubiegunowej nie byłby kompletny
bez uwzględnienia zaburzenia psychicznego, zwanego atakiem
paniki. W życiu każdego człowieka lęk jest uzasadniony w
chwili zagrażającej życiu lub innych wypadków i zdarzeń.
Nawet bywa uzasadniony w chwili spotkania pająka, myszy,
pojawiającej się fobii na dużej wysokości. Fobie są
naturalnym elementem towarzyszącym człowiekowi... pod
warunkiem, że szybko człowiek wraca do normy.
Czasami zdarza się, że człowiek przeżywa strach - atak bez
żadnej przyczyny, czasami może to być jeden epizod w życiu.
Obecnie ataki paniki powtarzają się wielokrotnie u kilku
milionów ludzi na świecie.
Ataki paniki różnią się od innych zaburzeń lękowych czy
strachu ze względu na fakt, że są nieuzasadnione, spadają
nagle, niewiadomo skąd?
Osoby, które ich doświadczają są zaszokowane, nigdy
wcześniej nie myśleli, że taki atak potrafi tak skutecznie
wyłączyć człowieka z życia.
Doświadczani atakami
raportują:
- dziwne uczucie w żołądku
- nadciągająca wielka fala strachu
- na krótki czas przed atakiem pojawia się uczucie mdłości
W takich chwilach są zupełnie paraliżowani strachem albo
pojawia się histeria, która trwa tak długo jak długo trwa
atak.
Inne objawy ataku
paniki:
- ból w klatce piersiowej
- zawroty głowy
- nudności
- trudności z oddychaniem
- zaburzenia rytmu serca
- dreszcze
- uderzenie gorąca
- potężny strach (lęk)
- uczucie bycia w stanie podobnym do snu
- nieświadomość miejsca, w którym przebywa doświadczony
atakiem
- pojawia się nagły lęk przed śmiercią
- i inne objawy...
Jeśli osoba przeżywa takie stany często mówi się o lęku
napadowym. Ataki paniki wywołane są przez strach i mechanizm
czujności w organizmie, który odzywa się kiedy osoba jest w
sytuacji zagrożenia życia. Mechanizmy wprowadzają czujność i
przepływ energii aby pomóc w radzeniu sobie z
niebezpieczeństwem.
Zaburzenia ataku paniki może być wywołane przez stres w
mózgu. Osoby, które nadużywają alkoholu i narkotyków mają
skłonności do ataków paniki i dużych lęków, lecz często
ataki paniki mają również dzieci.
Przyczyny ataku paniki:
Przyczyny ataku paniki i napadowego lęku nie są jasne.
Obserwuje się skłonności rodzinne i stresy wynikające z
utraty bliskiej osoby, rozwodu.
Ataki paniki mogą być spowodowane przez choroby i inne
fizyczne przyczyny. Jeśli ktoś cierpi na ataki paniki
powinien udać się do lekarza aby wykluczyć następujące
choroby:
- pobudzające narkotyki (amfetamina,
kokaina a nawet kofeina)
- zespół Barlowa - problemy z sercem
- wycofanie leków antydepresyjnych
- nadczynność tarczycy
- hipoglikemia
Ataki paniki są uleczalne. Stosuje się kilka terapii w
zależności od objawów i czynników.
Terapia poznawczo-zachowawcza
- jest postrzegana jako najbardziej skuteczna forma leczenia
ataku paniki i napadowego lęku, również lęku przestrzeni (agorophobia).
Terapia skoncentrowana jest na wzorcu myślenia i zachowania,
które wspierają i powodują ataki paniki. To pozwala spojrzeć
na swoje lęki w bardziej realistycznym świetle.
Terapia ekspozycji napadowego lęku
- kontrola lęku w fizycznych warunkach, możliwość radzenia
sobie w przypadku ataku. Ćwiczenia podobne do ataków paniki
i uczenie się w jaki sposób uwalniać się od nich.
Terapia w agorophobii
- stawianie osoby przed jej lękiem - sytuacja, w której
wynika fobia, poprzez doświadczenie ukazywanie, że ta
sytuacja nie jest grożna i człowiek ma nad nią pełną
kontrolę.
W
zasadzie w każdej z tych 3-ch terapii osoba uczy się
kontrolować i zarządzać własnymi emocjami.
Każdy człowiek powinien nauczyć się rozpoznawać i zarządzać
własnymi emocjami. Kontrolować własne myśli tworząc wzór
pozytywny i konstruktywny. Ważne aby umieć posłużyć się
inteligencją emocjonalną. Emocje są kluczem do naszego
sukcesu w relacji z innymi ludźmi. Bez tej zdolności nigdy
nie będziemy w stanie porozumieć się ze światem zewnętrznym
i wewnętrznym, zagubimy prawidłowe relacje. Aby umieć
utrzymać własne emocje należy naprawić swój sposób myślenia,
odczuwania i działania. Dzięki prawidłowym emocjom możemy:
- zrozumieć siebie, włącznie do najgłębszych potrzeb
- umiemy stworzyć jasną komunikację
- zrozumieć innych
Przezwyciężenie paniki:
W
ciężkich przypadkach zalecane są lekarstwa w celu kontroli
lub zmniejszenia objawów napadowego lęku. Lecz lek powinien
być kontynuowany tylko z terapią i zmianą stylu życia.
Leki stosowane w czasie ataku paniki
-
Antydepresanty, w minimalnym stopniu, musi minąć kilka
tygodni zanim lek antydepresyjny zadziała. W tym przypadku
podaje się leki szybkodziałające (zazwyczaj
w ciągu 30 min.) Należy szybko łagodzić objawy.
- Najczęściej stosuje się benzodiazepiny
UWAGA, są silnie
uzależniające i mają poważne objawy odstawiania, więc jeśli
ktoś musi je stosować, musi też zachować daleko idącą
ostrożność!
Samopomoc:
Jeśli
chodzi o ataki paniki terapie mogą dokonać wiele zmian.
Jak sobie można pomóc?
- Należy
dowiedzieć się czegoś więcej o ataku paniki. Wiedzieć
dokładnie jakie występują objawy, przeanalizować je odnośnie
do siebie i zwrócić uwagę jakie czynniki wywołują atak, np.
palenie, picie kawy. Oba te czynniki mogą prowadzić do
ataków paniki
u wrażliwych osób . W rezultacie będzie najrozsądniejsze aby
unikać: papierów, kawy i innych napojów zawierających
kofeinę. Również uważać z lekami, które zawierają środki
pobudzające, takie jak pigułki dietetyczne, środki nasenne i
leki na przeziębienie.
- Naucz się kontrolować własny
oddech. Hiperwentylacja (kontrolowana,
zwiększona wentylacja płuc) wywołuje wiele wrażeń,
takich jak: zawroty głowy, uczucie uścisku w klatce
piersiowej, które występują również przy ataku paniki.
Głęboki oddech może złagodzić objawy ataku. Ucząc się
kontrolować oddech dobrze rozwija się umiejętność radzenia
sobie ze stresem. W tym przypadku należy uczynić aby stres
"poszedł w dół", gdy zauważamy pierwsze objawy paniki (niepokoju).
Jeśli człowiek nauczy się kontroli własnego oddechu to
również oddala od siebie uczucie lęku.
- Technika relaksacyjna. Yoga,
medytacja, stopniowe rozluźnianie mięśni relaksujące
organizm usuwa panikę i lęk. Relaks to odpoczynek, ale i
poczucie radości i spokoju.
- Dobra jest spokojna relaksacyjna
muzyka.
Usiądź lub połóż się wygodnie, rozluźnij mięśnie i słuchaj
muzyki.
- Dobrze jest stosować ciepłe kąpiele z olejkami uspakajającymi:
lawendowy, jaśminowy, różany...
Co to jest fobia?
Fobia to intensywny lęk przed
czymś...? ... np. przed podróżą samolotem lub samochodem. W
rzeczywistości stanowi niewielkie zagrożenie lub żadne, ale
nie dla osoby cierpiącej na fobię. Fobia jest denerwująca i
utrudnia życie, szczególne w naszych czasach. Trudno dzisiaj
unikać windy, czy autobusu. Należy mierzyć się z wyzwaniem
wywołującym fobię.
Agorophobia:
Tradycyjnie strach wiąże się z miejscem publicznym. Bywają
też ciężkie agorophobie kiedy osoby nie czują się dobrze
nawet we własnym domu.
Jak sobie pomóc?
Poprzez techniki relaksacyjne, głęboki oddech, medytację,
relaksację mięśni, umiejętność radzenia sobie ze stresem w
celu szybkiego uspokojenia lęku.
Mobbing:
Długotrwałe nękanie innej
osoby, dokuczanie, poniżanie. Najczęściej można je spotkać w
miejscu pracy, np. przełożony upatruje sobie swoją ofiarę i
nęka ją bez powodu. Osoba nie zawsze ma możliwość szybkiego
wycofania się z tej sytuacji.
Dręczenie
moralne i psychiczne innej osoby jest karalne.
Następuje naruszenie godności,
najczęściej mobbing jest działaniem celowym zmierzającym do
wyeliminowania jakiejś osoby ze społeczeństwa, podważając
jej autorytet i szkalowanie opinii. Taka postawa według
innej osoby wywołuje silny stres i frustrację. Ofiary
mobbingu są nadwrażliwe na krytykę, delikatne, podatne na
psychiczne zranienia i niepewni własnej wartości. Często
taka osoba załamuje się, zaczyna chorować a może nawet
popełnić samobójstwo.
Mobblerzy to osoby czerpiący psychopatyczną przyjemność z
prześladowania innych osób. Kompromis i ugodowość nie leżą w
ich naturze a nawet ich celem jest zachęcanie innych do
atakowania przez siebie upatrzonej ofiary. Mobbista
formułuje nieustannie oskarżenia, obsypuje pretensjami,
oszczerstwami, wszystko tylko po to by psychicznie pokonać
swoją ofiarę.
Patologiczne wzorce:
Zakłócenie procesów emocjonalnych lub
myślowych i zachowawczych
prowadzą do cierpienia psychicznego blokując
osoby do własnego
rozwoju
tak w życiu materialnym jak i duchowym Lęki wkradają
się
głęboko nie tylko w
struktury umysłu, ale i ciała. Naukowcy
udowodnili, że ludzie
cierpiący na lęki i fobie
mają zmiany w
chromosomach. Czym płytsze są emocje na
korzyść inteligencji tym
bardziej osoba zajmuje sztywne pozycje, nie utrzymuje relacji
z
innymi, zachowuje społeczny dystans. Nasze zdrowe emocje zapewniają
prawidłowe funkcjonowanie
nie tylko w społeczeństwie, ale są istotne
dla naszego zdrowia.
cdn...
28 Aug. 2009
WIESŁAWA
|